Błąd medyczny – zadośćuczynienie za śmierć na skutek zakażenia

Spór dotyczył zapłaty zadośćuczynienia za błąd medyczny, skutkujący zakażeniem pacjentki poddanej endoprotezoplastyce, w następstwie czego zmarła na skutek sepsy.

Sąd Okręgowy w Elblągu po blisko 2 latach sporu, uznał racje powódki, iż jej matka zmarła na skutek zaniedbań w Szpitalu Miejskim . Powyższe skutkowało zasądzeniem zadośćuczynienia w kwocie 100.000 zł. wraz z odsetkami i kosztami procesu.

W uzasadnieniu wyroku Sąd Okręgowy wskazał, iż w czasie hospitalizacji matki powódki w pozwanym szpitalu istniał stan zagrożenia dla zdrowia pacjentów i personelu poprzez możliwość przenoszenia biologicznych czynników chorobotwórczych i rozprzestrzeniania zakażeń. Stan zagrożenia istniał na Sali, do której miały dostęp osoby, które miały dostęp także do Sali operacyjnej.  W tych okolicznościach, zdaniem Sądu, już tylko z tych względów aktualizuje się możliwość postawienia szpitalowi zarzutu winy organizacyjnej wyrażającej się tym, że szpital nie dochował należytej staranności i ponosi winę za zakażenie matki powódki. 

Co więcej, całokształt okoliczności spraw nie daje podstawy do uznania, że w celu uchronienia bądź zapobieżenia zakażeniu w pozwanym szpitalu u matki powódki astosowano w sposób prawidłowy antybiotykoterapię.

Jak wynika z opinii biegłej AP pacjentka była narażona na większe ryzyko zakażenia, z uwagi na otyłość II stopnia, cukrzycę insulinozależną i stosowanie od lat leków zmniejszających odporność na patogeny bakteryjne podawanych z powodu reumatoidalnego zapalenia stawów. Natomiast zgoda uzyskana od pacjentki jest typową zgodą, której dotyczy art. 32 ust. 1 ustawy o zawodzie lekarza. W treści zgody nie znajdowały się żadne informacje, oświadczenia, które można zinterpretować w taki sposób, że pacjentka udzieliła zgody o której stanowi art. 34 ust. 1 ustawy o zawodzie lekarza i dentysty.

To zaniedbanie pozwanego ma ścisły związek z zeznaniami powódki. Mianowicie powódka zeznała , że pacjentka powiedziała jej, że gdyby wiedziała, że tak będzie, to na taką operację, by się nie zgodziła. Zatem należy przyjąć, że dla pacjentki miały znaczenie informacje o podwyższonym ryzyku udzielone jej przed wyrażeniem zgody na operację. W tym kontekście pomiędzy tym zaniedbaniem pozwanego a szkodą w postaci śmierci matki i w konsekwencji cierpieniami powódki, zachodzi adekwatny związek przyczynowy, o którym stanowi art. 361 § 1 kc.

Sygn. akt I C 354/16, Sąd Okręgowy w Elblągu